به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، آیت الله محسن اراکی در نشست تخصصی بررسی سیره حکمرانی رهبر معظم انقلاب که با حضور نمایندگان مجلس خبرگان رهبری، اندیشمندان و صاحب نظران این حوزه در خبرگزاری رسا برگزار شد،در رابطه با سیره حکمرانی رهبرمعظم انقلاب، ابراز داشت: این مباحث علمی و بحث سیره مقام معظم رهبری مهم و جدی و دارای مباحث گوناگون می باشد که رهبری توانسته در طول ۳۳ سال جامعه را با اصول انقلاب و جریانات و چالش ها همراه با اقتدار حفظ کنند، لذا یکی از مهمترین پدیده های عصر حاضر افق حکمرانی مقام معظم رهبری است که نیازمند بحث ها در دامنه های متعدد است.
وی ادامه داد: یکی از مهمترین پدیدههای عصر حاضر ما همین سیره حکومتی یا سیره حکمرانی رهبر معظم انقلاب باشد، یک مطلب کاملا علمی که نیازمند به بحثها و تحقیقات بسیار علمی گوناگون و دامنهداری دارد. به همین جهت ما نمیتوانیم در این جلسه کوتاه بحث جامعی را بیان کنیم که احتیاج به فرصت بسیار طولانی دارد که نمیتوان حق مطلب را ادا کرد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، در ادامه در تعریف سیره حکمرانی خاطرنشان ساخت: یک نظریه و فقه حکمرانی داریم که محتوای آن در فقه تدوین می شود، ولی ما می گوییم فراتر از فقه نظریه حکمرانی است که همچون سیره حکمرانی رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) میباشد.
استاد حوزه علمیه در بیان تفاوت حکمرانی حضرت علی (علیه السلام) و رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) ابراز داشت: در سیره حکومتی حضرت علی (علیه السلام) پا جای پای رسول اکرم می گذاشتند، اما در مسئله مالکیت خصوصی زمین، رسول اکرم اِقطاع می کردند، ولی حضرت علی منع از اقطاع کردند و امام حسن(ع) در صحبت هایشان بعد از شهادت حضرت، یکی از خصوصیات بارز امیرالمومنین را منع از اقطاع دانستند، باید توجه داشت که هر دو سیره از یک منبع فقهی مطرح شده است، فقه همان فقه است و اصول نظریه و شیوه اجرا در زمان رسول اکرم(ص) به یک شیوه ولی در زمان حضرت علی(ع) به شیوه دیگر. در زمان رسول اکرم(ص) چون مردم فقیر بودند و فقر بر جامعه اسلامی حاکم بود ضرورت این را حکم می کرد ، اما بعد از تشکیل حکومت اسلامی و فتوحات و رونق بخشی در زمان حضرت علی (علیه السلام) شکل گرفت و اقطاع منع شد.
وی در ادامه گفت: این اختلاف ممکن است در سیره امام (ره) و مقام معظم رهبری نیز شکل گرفته باشد، لذا در این صورت چار چوب سیره حکمرانی مشخص می شود و شیوه اجرایی منابع فقهی ممکن است مطابق با نیاز روز متفاوت باشد این سیره مربوط به حوزه اختیارات حاکمیتی است و شیوه کلیات احکام فقهی است.
آیت الله اراکی گفت: اگر می خواهیم در رابطه با سیره رهبری بحث کنیم باید در چهار عرصه مهم مدیریت، سیاست، اقتصاد و فرهنگ بررسی کنیم.
وی با اشاره به سیره رهبری در عرصه مدیریت خاطرنشان ساخت: در عرصه مدیریت رهبری به شیوه حکمرانی میتوانیم به ۵ فراز از اشاره کنیم، اول قانون گرایی که در عرصه مدیریت تلاش کردند همه تصمیماتی که می گیرند در چارچوب قانون مدوّن انجام پذیرید و خیلی از کسانی که در این مدت انتظار داشتند رهبری فراتر از قانون مدون دخالت کنند همچون جریان انتخابات و انتصابات، سیاست کلی رهبری این بود که هرکدام کار خود را انجام دهند، اما توجه به سیاست کلی با تذکر و راهبری مطرح بود و همواره تلاش کردند خود نهادها مسئولیت های خود را بدوش بگیرند.
عضو خبرگان رهبری، تصریح کرد: مدیریت مبتنی بر ساختارهای قانونی امری مهم است و مقام معظم از لحاظ فقهی اختیارات فراتری دارند، چرا که ایشان رهبر و ولی فقیه هستند و می توانند در امور مملکت دخالت کنند و اشکال شرعی ندارد و اینکه این سیره حکمرانی که ساختارها در چارچوب قانونی خود انجام وظیفه کنند برای رهبری امری مهم است.
وی در بیان مردم گرایی رهبری در عرصه حکمرانی خاطرنشان ساخت: باید در مدیریت کشور به نحوی عمل کنیم که رضایت عمومی مردم تامین شود و تلاش کنیم به مردم فرصت مشارکت به حد ممکن بدهیم چه از طریق انتخابات یا نهاد های مشارکتی تا از لحاظ ساختارهای قانونی شکل بگیرد، لذا اصل اساسی مدیریت این است که مردم با مسئولین فاصله نداشته باشند و ارتباط آنان با مردم کم نشود. زمانی بود که مقام معظم رهبری این عدم ارتباط را می دیدند و در این امر سفرهایی را به دیگر نقاط کشور داشتند.
آیت الله اراکی، گفت: مدیریت بر اساس ایمان و تقوا تخصص و نشاط و نظارت مسئله مهمی است که رهبری در تحقق این امر تشویق می کنند لذا مدیریت کشوری باید بر این چهار پایه شکل بگیرد و مدیر باید در میدان حضور داشته باشد و این چهار عنصر باید همزمان باشد.
وی در بیان سلامتی ساختار اداری ابراز داشت: ممکن است ساختار یا افراد حاضر در این ساختار مشکل داشته باشند و توجه به سلامتی این دو امر از مهمترین محورهای مدیریتی مقام معظم رهبری بوده و همیشه مورد تاکید ایشان است.
آیت الله اراکی در بیان محور سیره حکمرانی مقام معظم در عرصه سیاست، گفت: در سیره رهبری، سیاست داخلی کشور شامل چند اصل می شود که در گام اول مدارا کردن در عرصه های مختلف که از شیوه های انبیا و از اصول انبیا الهی بود و مسئله وحدت جامعه و تنش زدایی که رهبری در این راستا حکیمانه عمل کردند و یکی از جلوه های آن توجه به مقوله اهل سنت می باشد که آمریکا و اسرائیل و انگلیس در صدد برافروختن آتش فتنه شیعه و سنی هستند و هدف اصلی این ها زمینه سازی و تحریک سازی مذاهب اسلامی است با وجود این که هدف اصلی این ها ایران است با سیره و نگاه رهبری این چالش متوجه ایران نشده است.
وی در ادامه گفت: در سیاست خارجی سه اصل عزت، حکمت و مصلحت در سیره مقام معظم رهبری حاکم می باشد.
عضو شورای عالی حوزه های علمیه در ادامه ضمن توجه بر اثر فرهنگ،خاطر نشان ساخت: در عرصه فرهنگ خیلی مشکل داریم چون جنگ بسیج سراسری در تهاجم فرهنگی در مبانی فرهنگی بوجود آمده است که این امر از اول بود، اما بعد از پایان جنگ تحمیلی تبدیل به بسیج عمومی با سرمایه گذاری عظیم که بیشترین کار را در جهت رسوب فرهنگ ملی شکل می دهند و در این راستا کشورهایی همچون انگلیس و اسرائیل در رابطه با بخش های اصلی تشکیل دهنده فرهنگی دینی و تشیع، هزاران پروژه تحقیقاتی انجام داده اند.
آیت الله اراکی تاکید کرد: کشورهای غربی همچون انگلیس درباره پیادهروی اربعین حسینی آن قدر کتاب و مقاله نوشته اند که ما یک ۱۰۰ آن را هم ننوشته ایم و آنها به سبب این مطالعات و مطالب هجوم آورده اند.
وی توجه مقام معظم رهبری به مقوله فرهنگ را جدی خواند و تصریح کرد: اولین کسی که در جهان اسلام شبیخون فرهنگی را مطرح کردند رهبری بودند از همان زمان فعالان فرهنگی را دعوت کردند و درخواست تقابل و هجوم در عرصه ضد فرهنگی کردند، ولی متاسفانه نهادهای فرهنگی کوتاهی کردند و این قصور و تقصیر است. لذا جهاد تبیین عرصه بسیار بزرگی در عرصه چالش های فرهنگی است، تنها جهاد سخن شعر و ادبیات نیست، بلکه باید بصورت جد، وارد شد.
عضو خبرگان رهبری، خاطر نشان ساخت: یکی از محورهای مهم رهبری استفاده از ابزارهای فرهنگی نوین می باشد، چرا که امروز دشمن با استفاده از ابزارهای نوین میجنگد.
آیت الله اراکی، تاکید کرد: اولین کسی که استفاده از ابزار رسانه و نوین تاکید داشتند رهبری بودند، اما همراهی نهادهای فرهنگی در چهار چوب سیره رهبری نزدیک به صفر بوده است، حتی در صداوسیما و حوزه های علمیه و دیگر نهادهای فرهنگی لذا به همین جهت چیز زیادی نتوانستیم پیش ببریم.